جستجو در:
پیش از انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
معصومه فلاحتی1 
، افشین زرگر 2
، افشین زرگر 2
1- دانش آموخته دکتری روابط بین الملل، گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج،ایران.
2- دانشیار روابط بین الملل، گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. ،a.zargar@kiau.ac.ir
2- دانشیار روابط بین الملل، گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. ،
چکیده: (66 مشاهده)
در عصر جدید تعاملات استراتژیک بین چین و آفریقا، تاثیر کشور چین بر آفریقا به شدت گسترش یافته است. چین با ارائه پیشنهادهای اقتصادی و عملیاتی به آفریقایی ها این امکان را فراهم کرده است تا از فرصت‌های تجاری و توسعه‌ای در آفریقا بهره مند گردد. در عین حال این روابط استراتژیک با چالش‌ها و انتقاداتی مواجه بوده و نگرانی هایی مبنی بر برقراری یک رابطه بی‌تعادل بین دو طرف وجود دارد. سوال اصلی که مطرح می شود آن است که سیاست چین در آفریقا در جهت انباشت قدرت چین یا در جهت بهبود روند توسعه در آفریقا می‌باشد؟ فرضیه‌ای که مطرح می‌شود آن است که چین در آفریقا با ارائه سرمایه گذاری‌های قابل توجه در زمینه‌های اقتصادی، عمرانی و زیرساختی، علیرغم آن که عمدتاً قدرت و تاثیر خود را گسترش داده و نقش بزرگی در این منطقه و در جهت انباشت قدرت خود ایفا می‌کند، بهبود روند توسعه و رشد اقتصادی در برخی از کشورهای آفریقایی را نیز تقویت کرده است. برای این نوشتار از منابع کتابخانه‌ای و مقاله‌ها بهره برده شده است و مقاله حاضر با استفاده از روش کیفی و با رویکردی تحلیلی- توصیفی مبتنی بر نظریه نئورئالیسم، به دنبال بررسی روند روابط چین و آفریقا است و یافته پژوهش آن است که گسترش روابط چین و آفریقا نقاط مثبت و منفی ای بر روی روند توسعه در آفریقا داشته است.
واژه‌های کلیدی: چین، آفریقا، تعاملات استراتژیک، نفوذ ژئوپولتیک، نئورئالیسم، منافع ملی، دیپلماسی مشارکت.
نوع مقاله: پژوهشی کیفی |
موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی)
دریافت: 1403/12/11 | پذیرش: 1404/2/29
دریافت: 1403/12/11 | پذیرش: 1404/2/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |